Hoe je een ‘trigger’ kunt zien als kans om te groeien – 3 tips

Iedereen krijgt er, misschien wel bijna dagelijks, mee te maken. Een irritante, vervelende of bemoeizuchtige opmerking van je baas, je partner, een vriend(in) of familielid. Hoe ga je nou constructief mee zulke triggers om, zonder dat het jou te veel energie kost en zonder de relatie met de ander negatief te beïnvloeden? In deze blog leg ik uit hoe je een trigger kunt zien als kans om te groeien. Om er juist jouw voordeel mee te doen, hoe lastig dat soms ook is.

Wat is een trigger?

Het is zo menselijk om je mee te laten slepen door een opmerking of situatie die je persoonlijk raakt: een trigger. Sprakeloos, vol ongeloof of machteloos, laat je het gebeuren, zonder er iets van te zeggen, maar nadat het moment voorbij is, gaat de opmerking aan je knagen. Je voelt irritatie of boosheid aanzwellen en kunt het maar niet uit je hoofd zetten. De situatie herhaalt zich in je hoofd, als een filmpje dat op repeat staat, tot je van woede zelfs lichamelijke klachten kunt ervaren. Hoofdpijn, een beklemmend gevoel op je borst, een hogere hartslag of ademhaling.

Gedachten als ‘Waarom ben ik er niet tegenin gegaan?’ ‘Het gaat ook altijd hetzelfde’, ‘Ik zit niet te wachten op goed bedoeld maar ongevraagd advies’ blijven door je hoofd spoken. Je kunt de gebeurtenis maar niet loslaten. Het suddert door op de achtergrond, als een smeulend vuurtje, wat niet de ander maar vooral jou heel veel energie kost, omdat je het continu blijft aanwakkeren. Daarnaast kan het uiteindelijk de relatie negatief beïnvloeden, omdat je de persoon in kwestie gaat vermijden of jezelf anders opstelt dan je zou willen. Je staat hierdoor niet meer in verbinding met de ander, maar ook niet met jezelf.

Of misschien is het wel heel anders gegaan. Toen de opmerking werd gemaakt, ben je er juist met gestrekt been ingegaan. Je humeur sloeg op slag om en je reageerde geïrriteerd, om het tegendeel te bewijzen. Of erger nog, je bent keihard in de verdediging geschoten, met een lullige opmerking terug. Daardoor is er (hevige) ruzie ontstaan en ook dat zorgt voor afstand, voor verwijdering. Daar baal je van, je voelt je rot en schuldig, want dat was ook niet je bedoeling.

Wat je van een trigger kunt leren

Als iemand je met woorden of daden raakt, is het makkelijk om de schuld bij de ander te leggen. Om slachtoffer te zijn van die irritante, bemoeizuchtige of vervelende opmerking of gebeurtenis en in de verdediging te schieten. Het is zelfs een automatische en verklaarbare reactie, want je bent op dat moment verontwaardigd, gekwetst of beledigd. De ander heeft dat veroorzaakt en is dus de boosdoener.

Wat nou als je zo’n trigger anders zou kunnen zien? Als een cadeautje of kans van het Universum om te groeien, om te helen. Ja, je leest het goed, als een kans om jezelf naar een hoger level te tillen, ook al begrijp ik dat dit misschien weerstand bij je oproept. Mocht dat zo zijn, dan is dat helemaal OK en normaal, maar lees dan vooral verder. Een trigger vertelt je namelijk (overigens net als weerstand), dat er in jou nog iets geheeld mag worden. En dat je dáár dus aandacht en ruimte aan mag geven.

“The people who trigger us to feel negative emotion are messengers. They are messengers for the unhealed parts of our being”

– Teal Swan

Dit betekent trouwens niet dat je alles goed moet praten of moet accepteren, want het kan best zijn dat de ander over jouw grenzen is gegaan of iets heeft gezegd of gedaan wat niet door de beugel kon. Het gaat alleen nu even niet om de ander, maar om jou. Eigenlijk gaat het altijd om jou, niet om wat de ander denkt, doet of vindt. Dat mag je bij hem of haar laten. Wat vooral interessant is, is wat een bepaalde trigger met jou doet. Waarom word je zo geraakt door de ander, die slechts ‘de boodschapper’ was met zijn of haar actie?

3 tips om beter om te gaan met triggers van buitenaf

Als je gaat onderzoeken waarom iets jou raakt en daar je aandacht op focust, kun je stukken in jou helen die jouw reactie veroorzaken. Vaak gaat het om diepgewortelde overtuigingen, zoals de angst om niet goed genoeg te zijn of afgewezen te worden. Door deze angst voortaan aan te kijken, neem je 100% eigen verantwoordelijkheid over jouw pijn en houd je alles bij jezelf. Je zult bovendien merken dat je op den duur minder gevoelig bent voor triggers van buitenaf, omdat jij het werk hebt gedaan en daardoor sterker in je schoenen staat. Dat straal je uit, wat er weer voor zorgt dat anderen minder snel over je grenzen zullen gaan.

Maar hoe geef je aandacht en ruimte aan je gevoelens en emoties die het gevolg zijn van een trigger? Vaak ontstaat een vervelende situatie in een split second, dus voor je het weet is er iets gezegd en ben jij al in een reactie of verdedigingsmechanisme geschoten.

1. Word bewust van jouw automatische reacties, emoties en gevoelens

Bewustwording, bewustwording, bewustwording. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maar alles begint met bewust worden. Bewust worden van jouw gedragspatronen, van jouw automatische ‘flight or fight’ reacties. Jezelf leren kennen is dé sleutel om te veranderen en dus een voorwaarde om überhaupt aandacht en ruimte te kunnen geven aan je emoties en gevoelens.

>> Ga eens terug in de tijd en vraag jezelf af waarom je reageert zoals je reageert. Zoek in je herinnering naar emotionele gebeurtenissen en probeer terug te halen hoe je daarop reageerde en schrijf dit op. Door te schrijven, help je jezelf niet alleen met bewust worden. Het helpt je ook om jouw reacties in de toekomst te herkennen en er adequater mee om te gaan.

2. Wees er volledig voor jezelf en voor je gevoelens en emoties

Je mag geraakt zijn, want je bent een gevoelsmens. Veroordeel jezelf dus niet en geef ruimte aan je gevoelens en emoties. Dit doe je door met aandacht en zachtheid naar de spanning toe te gaan. Je observeert de spanning van een afstand, maar identificeert jezelf er niet mee. Door er letterlijk mee te zijn en jezelf heel veel liefde te geven, kun je de emotie vervolgens loslaten. Eigenlijk heel simpel dus: aandacht en liefde is alles wat jij en je emoties nodig hebben.

Als je in aanwezigheid van de ander bent
Haal een paar keer diep adem en spreek jezelf in stilte toe dat het OK is, dat je een vorm van spanning voelt. Bedank de ander voor zijn opmerking, standpunt of goed bedoelde maar ongevraagd advies en ga er verder niet te veel op of tegenin. Als de situatie het toelaat, kun je ook even letterlijk ruimte nemen door weg te lopen, naar de wc of naar buiten.

De kunst is om niet in een automatische – door angst en onzekerheid gedreven – reactie te schieten, maar vanuit liefde en compassie te handelen:

“Do not learn how to react. Learn how to respond”

– Buddha

Deze uitspraak heeft alles te maken met bewustzijn. Zodra je bewust bent van jouw automatische reacties, heb je een keuze, al blijft het – spoileralert – ook dan een uitdagend proces.

Het mooiste is natuurlijk om uiteindelijk met de ander te delen wat zijn/haar gedrag met jou doet, zonder te ‘blamen of shamen’, maar het kan zijn dat dit nog een stap te ver voor je is.

Als je niet in aanwezigheid van de ander bent
Je kunt helemaal losgaan en je emoties uiten op een manier die past bij jou. Schreeuwen, schelden, huilen, bewegen, of misschien krijg je opruimwoede? Het zorgt er allemaal voor dat je ruimte en aandacht geeft aan je emoties en onderliggende pijn. Het is wel belangrijk om hierna liefdevol te zijn naar jezelf en je manier van uiten niet in twijfel te trekken of jezelf hier stom om te vinden. Juist door het uiten van je emoties kunnen deze je systeem verlaten, waardoor je er uiteindelijk minder of niet meer door wordt beheerst.

3. Je hoeft het niet alleen te doen

Als jij je onbegrepen of gekwetst voelt, hoef je dat niet altijd alleen op te lossen. Het gaat wel om jouw innerlijke toestand, maar we zijn tenslotte sociale wezens. Het kan daarom helend werken om het er met iemand over te hebben die jou wél begrijpt of die hoe dan ook achter je staat. Zoek naar geborgenheid, bij een vriendin, je zus, je moeder of schakel professionele hulp in als je echt vastloopt.

Besef je tot slot het volgende

Een trigger komt zelf vaak ook voort uit een angst of onzekerheid. Uit een pijn van de ander, die de opmerking maakte. Het is in feite een schreeuw om aandacht, omdat die ander gezien of gehoord wil worden. Als je dat kunt zien, dat ook de ander vanuit pijn handelt, vanuit een eigen verhaal, is het makkelijker om niet meteen in een oordeel of irritatie (reactie) te schieten. En om milder te zijn naar de ander, omdat het alleen maar verdrietig is dat hij of zij niet anders kan dan zo reageren. Het vergt oefening, maar dan reageer je écht vanuit liefde en compassie en dat maakt je vrij(er).

Probeer het maar eens en als je voelt dat je wel wat hulp kunt gebruiken, meld je dan hier aan voor een gratis mini transformatiesessie. Wie weet kunnen we wat voor elkaar betekenen!